به ارزهای قابل قبول قانونی در یک کشور یا منطقه اشاره دارد. این ارزها از طریق تعیینات حکومتی و سیستم های مالی دولتی به عنوان واحد پول رسمی و قانونی تعیین میشوند. به عبارت دیگر، ارزهای فیات به ارزهایی اطلاق میشود که مبتنی بر تأیید دولت و نظام مالی هستند و ارزش آنها بر اساس قوانین و تعیینات دولتی تعیین میشود.
معمولاً ارزهای فیات شامل پولهای ملی هر کشور میشوند، مانند دلار آمریکا، یورو، پوند بریتانیا، ین ژاپن و غیره. این ارزها به عنوان واحد پول قانونی و رسمی در داخل کشور خود مورد قبول و استفاده قرار میگیرند و برای تجارت داخلی و بینالمللی، پرداختها، سرمایهگذاری و سایر فعالیتهای اقتصادی استفاده میشوند.
ارزهای فیات معمولاً به دستور قانونی دولت صادر میشوند و بانک مرکزی معمولاً مسئول حفظ ارزش و مدیریت این ارزهاست. ارزهای فیات به عنوان واحد پول پایه در اقتصاد کشورها عمل میکنند و اغلب دولتها تلاش میکنند ارزش و پایداری این ارزها را حفظ کنند.
معمولاً ارزهای فیات به صورت سکهها و نمادهای کاغذی (به عنوان پول نقد) و اعداد الکترونیکی (در حسابهای بانکی و پرداخت الکترونیکی) در دسترس عموم قرار میگیرند.